De Antoniuskathedraal is een Waterstaatskerk gebouwd in 1837. De klassieke indeling binnen met een hoofdbeuk en twee zijbeuken biedt plaats aan circa 450 personen. Voor een beter comfort en gebruik van de kerkelijke ruimte zijn een aantal bescheiden ingrepen gedaan.
Bij de entree is achter de hoofddeur een rank glazen tochtportaal gemaakt. Achter de twee zijdeuren zijn glazen deuren gemaakt en wanneer de houten deuren naar buiten open staan geeft dat een prachtig licht en doorkijk in de kerk.
De vaste houten kerkbanken zijn vervangen door verplaatsbaar meubilair.
De vloer van de kathedraal is voorzien van vloerverwarming en de oude hardstenen plavuizen zijn tezamen met nieuwe plavuizen terug gelegd.
De kerk is opnieuw van rustige kleuren voorzien, waarbij het bestaand blauwe geschilderde gewelfde plafond uit de jaren ’60 behouden is gebleven.
Het liturgisch centrum is vormgegeven door de Bredase ontwerper Eloi Koreman. De meubelstukken zijn vormgegeven in hout en glas: het altaar (welke in de crypte kan zakken), de zetels, de credens.